ေခတ္ေပၚကဗ်ာမ်ား စုစည္းမွဳ
Sunday, January 27, 2013
Saturday, January 19, 2013
Sunday, January 13, 2013
စစ္ပြဲမ်ား(၆)
လွည္းအစီး ၅၀၀ ကိုတစ္ေကာင္တည္းနဲ႔ဆဲြႏုိင္တဲ့ ခြန္အား
ငါတုိ႔မွာရိွတယ္။
ဖရုႆ၀ါစာေတြ မေျပာပါနဲ႔။
တုိင္းျပည္တစ္ျပည္ကို တုိင္းျပည္တစ္ျပည္ေပၚထပ္တင္ႏွိင္တဲ့
တစ္ေယာက္ကို စစ္သည္ ၁သိန္းနဲ႔ညီမွ်တဲ့အင္အား ငါတုိ႔မွာရိွတယ္
ေသနတ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္မထားပါနဲ႔။
ငါတုိ႔မွာ
သမုိင္းရိွတယ္
သာသနာရိွတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ သံုးမကုန္ ျဖဳန္းမကုန္တဲ့ သယံဇာတေတြနဲ႔
ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္မ်ားစြာရိွတယ္။ ၿပီးေတာ့
အခ်ိန္မေရြး ထြန္းလြယ္ ဖြားလြယ္တဲ့ ထြန္းကားတဲ့လူ႔အရင္းအျမစ္ေတြရိွတယ္။
ငါတုိ႔မွာ ဆယ္သက္ ဆပ္မကုန္တဲ့ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြရိွရင္ေတာင္
ငါတုိ႔ရဲ႕ေသြးဆာမႈအစာအိမ္က ေက်လြယ္ ေပ်ာက္လြယ္ ပ်က္လြယ္။
အသံေတြ စစ္ခ်ၾကည့္ပါလား
စစ္မလုိဘဲ အခ်စ္လုိေနတဲ့ ေရႊတုံးေရႊခဲေတြ၊
ငရဲနဲ႔ေဖာင္းကားၿပီး
ေလခုိေနတဲ့ေပါင္မုန္႔လုိ လူေသဆန္ေနတဲ့ငါတုိ႔ကိုေတြ႕ရမယ္။
ဘယ္ေနရာနင္းနင္း
သနားစရာ ေသဆုံးသြားေလတဲ့ ဘုိးဘြားေတြရဲ႕ ညည္းညဴးသံေတြနဲ႔
သနားစရာ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနရတဲ့ သား ေျမး ျမစ္ေတြရဲ႕ငုိသံေတြကို ၾကားရမယ္။
ဂ်ပန္နဲ႔ရတယ္
အဂၤလိပ္နဲ႔ရတယ္
ဇာတ္တူသား မစားခ်င္တဲ့ ငါတုိ႔ရဲ႕ မီးရိုးဖလာစိတ္ကိုမွ
(ခင္ဗ်ားတုိ႔)
အပ်ိဳရည္ပ်က္ေအာင္ ၀ုိင္းဖ်က္ခဲ့ေလျခင္း ။ ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
ငါတုိ႔မွာရိွတယ္။
ဖရုႆ၀ါစာေတြ မေျပာပါနဲ႔။
တုိင္းျပည္တစ္ျပည္ကို တုိင္းျပည္တစ္ျပည္ေပၚထပ္တင္ႏွိင္တဲ့
တစ္ေယာက္ကို စစ္သည္ ၁သိန္းနဲ႔ညီမွ်တဲ့အင္အား ငါတုိ႔မွာရိွတယ္
ေသနတ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္မထားပါနဲ႔။
ငါတုိ႔မွာ
သမုိင္းရိွတယ္
သာသနာရိွတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ သံုးမကုန္ ျဖဳန္းမကုန္တဲ့ သယံဇာတေတြနဲ႔
ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္မ်ားစြာရိွတယ္။ ၿပီးေတာ့
အခ်ိန္မေရြး ထြန္းလြယ္ ဖြားလြယ္တဲ့ ထြန္းကားတဲ့လူ႔အရင္းအျမစ္ေတြရိွတယ္။
ငါတုိ႔မွာ ဆယ္သက္ ဆပ္မကုန္တဲ့ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြရိွရင္ေတာင္
ငါတုိ႔ရဲ႕ေသြးဆာမႈအစာအိမ္က ေက်လြယ္ ေပ်ာက္လြယ္ ပ်က္လြယ္။
အသံေတြ စစ္ခ်ၾကည့္ပါလား
စစ္မလုိဘဲ အခ်စ္လုိေနတဲ့ ေရႊတုံးေရႊခဲေတြ၊
ငရဲနဲ႔ေဖာင္းကားၿပီး
ေလခုိေနတဲ့ေပါင္မုန္႔လုိ လူေသဆန္ေနတဲ့ငါတုိ႔ကိုေတြ႕ရမယ္။
ဘယ္ေနရာနင္းနင္း
သနားစရာ ေသဆုံးသြားေလတဲ့ ဘုိးဘြားေတြရဲ႕ ညည္းညဴးသံေတြနဲ႔
သနားစရာ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနရတဲ့ သား ေျမး ျမစ္ေတြရဲ႕ငုိသံေတြကို ၾကားရမယ္။
ဂ်ပန္နဲ႔ရတယ္
အဂၤလိပ္နဲ႔ရတယ္
ဇာတ္တူသား မစားခ်င္တဲ့ ငါတုိ႔ရဲ႕ မီးရိုးဖလာစိတ္ကိုမွ
(ခင္ဗ်ားတုိ႔)
အပ်ိဳရည္ပ်က္ေအာင္ ၀ုိင္းဖ်က္ခဲ့ေလျခင္း ။ ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
ေခ်ေဂြဗားရား
လူတုိင္းေသရမယ္ဆုိတာသိၿပီးသားမုိ႔ ဘာဆန္းလ႔ုိတုန္း
ဘယ္လုိေသရမလဲဆုိတာသာ ဆန္းရတယ္။
မင္းတုိ႔ငါ့ကိုသတ္ပစ္မယ္ဆုိတာ
ေတာ္လွန္ေရးမစခင္ကတည္းက ငါသိခဲ့တာပဲ။
လူဆုိတာ က်ည္ဆံနဲ႔မေသလည္း
ေနာက္တစ္နည္းနဲ႔ေသခ်ာေပါက္ ေသရမွာ ေသခ်ာ။
ဥပမာ
ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္း
ေခါင္းေပၚပန္းအုိးတစ္အုိး ျပဴတ္က်လာၿပီး ေသြးအုိင္ထဲ ႏွင္းဆီေတြ ပြင့္ထြက္သြားသလုိေပါ့။
ဥပမာ
ပင္လယ္ရဲ႕ ညေနဆည္းဆာကိုထုိင္မွ်ားေနရင္း
ဧရာမလိႈင္းလုံးႀကီးရဲ႕ ခုန္အုပ္စားေသာက္ျခင္းကိုခံလုိက္ရတဲ့ လူအုပ္ႀကီးလုိေပါ့။
ဥပမာ
ဒဏ္ခတ္ခံထားရတဲ့ဒဏ္ရာေတြ ဒဏ္ခံႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းဆီကျပတ္ထြက္
ညဘက္ ေဒတာတစ္ခုလုံး နံရံတစ္ခုထဲေျပး၀င္ ၿပဲထြက္သြားသလုိေပါ႔။
ရပါတယ္။
မရတာက
ခင္းဗ်ားတုိ႔ဘက္ကေအာ္သံေတြက
က်ဳပ္လက္ထဲကေဆးထုိးအပ္ကို လြတ္က်ေစခဲ့တာပဲ။
ဒါေႀကာင့္
ႀကံခင္းေတြထဲမွာ ေဆးျပင္းလိပ္ႀကီးခဲၿပီး
အရုဏ္ဦးကိုဆြဲဖြင့္ေနသူ ကုိယ့္လူႀကီးဆီက်ဳပ္သြားခဲ့ရတာေပါ့။
လူဆုိတာ လူကိုကာကြယ္ရမယ္။
ဒီ႔အတြက္ က်ဳပ္မွာ ႏုိင္ငံမရိွ။
ဒီ႔အတြက္ က်ဳပ္မွာသက္ေသခံအေထာက္အထား အိမ္ေထာင္စုဇယားမရွိ။
ဒီ႔အတြက္ က်ဳပ္မွာ က်ဳပ္မရိွ။
ဒီ႔ေနာက္မွာ က်ဳပ္ဦးထုပ္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ေခါင္းေပၚေရာက္ေနမွာကို က်ဳပ္မသိ။
ဒီ႔ေနာက္မွာ က်ဳပ္အေလာင္း ခင္ဗ်ားတုိ႔ျပတုိက္ထဲေရာက္သြားမွာကို က်ဳပ္မသိ။
ဒီ႔ေနာက္မွာ ဒီနာမည္ ဟာ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕သေကၤတတစ္ခုျဖစ္သြားမွာကို က်ဳပ္မသိ။
လူငယ္တုိ႔
အေရျပားေပၚ က်ဳပ္အရုပ္ကုိ လွီးထည့္ထားရုံနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးကအဆုံးမသတ္ႏုိင္ဘူး။
မတရားမႈဟာ
တစ္ခ်က္ျခင္းသြားေနတဲ့ နာရီတစ္လုံးထဲက စကၠန္႔တံတစ္ေခ်ာင္းလုိပဲ
အႀကီးမားဆုံးခရီးသြားတစ္ဦးအျဖစ္ ကမၻာထဲ ဆက္ သြာေနလိမ့္ဦးမယ္။
သတိမရွိရင္ ေသမယ္။
သတိရိွရင္ ရွင္မယ္။ သတိရိွႀက။
က်ဳပ္ဇနီး အလုိင္ဒါ ကိုလည္းေျပာလုိက္
ကေလးေတြကို ပညာတတ္ေအာင္သင္
သူလည္း ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳလုိက္လုိ႔။
ကဲ တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ၾကြင္း၀င္ေအာင္ စိမ္တတ္သူႀကီးတုိ႔
တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ ငါ့ကိုရေအာင္ယူလုိက္ေတာ့။
အဲ့ဒီလုိ က်ဳပ္သူတုိ႔ကို ေအာ္ေျပာလုိက္တဲ့ အသံဟာ
ခင္ဗ်ားတုိ႔ေရွ႕မွာ ဒီေန႔အထိ ျပန္႔က်ဲ ေနဆဲေလ၊ မဟုတ္ဘူးလား ေသနတ္သံေေတြအျဖစ္နဲ႔။ ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
Saturday, January 12, 2013
Subscribe to:
Posts (Atom)