ငါတုိ႔မွာရိွတယ္။
ဖရုႆ၀ါစာေတြ မေျပာပါနဲ႔။
တုိင္းျပည္တစ္ျပည္ကို တုိင္းျပည္တစ္ျပည္ေပၚထပ္တင္ႏွိင္တဲ့
တစ္ေယာက္ကို စစ္သည္ ၁သိန္းနဲ႔ညီမွ်တဲ့အင္အား ငါတုိ႔မွာရိွတယ္
ေသနတ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္မထားပါနဲ႔။
ငါတုိ႔မွာ
သမုိင္းရိွတယ္
သာသနာရိွတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ သံုးမကုန္ ျဖဳန္းမကုန္တဲ့ သယံဇာတေတြနဲ႔
ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္မ်ားစြာရိွတယ္။ ၿပီးေတာ့
အခ်ိန္မေရြး ထြန္းလြယ္ ဖြားလြယ္တဲ့ ထြန္းကားတဲ့လူ႔အရင္းအျမစ္ေတြရိွတယ္။
ငါတုိ႔မွာ ဆယ္သက္ ဆပ္မကုန္တဲ့ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြရိွရင္ေတာင္
ငါတုိ႔ရဲ႕ေသြးဆာမႈအစာအိမ္က ေက်လြယ္ ေပ်ာက္လြယ္ ပ်က္လြယ္။
အသံေတြ စစ္ခ်ၾကည့္ပါလား
စစ္မလုိဘဲ အခ်စ္လုိေနတဲ့ ေရႊတုံးေရႊခဲေတြ၊
ငရဲနဲ႔ေဖာင္းကားၿပီး
ေလခုိေနတဲ့ေပါင္မုန္႔လုိ လူေသဆန္ေနတဲ့ငါတုိ႔ကိုေတြ႕ရမယ္။
ဘယ္ေနရာနင္းနင္း
သနားစရာ ေသဆုံးသြားေလတဲ့ ဘုိးဘြားေတြရဲ႕ ညည္းညဴးသံေတြနဲ႔
သနားစရာ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနရတဲ့ သား ေျမး ျမစ္ေတြရဲ႕ငုိသံေတြကို ၾကားရမယ္။
ဂ်ပန္နဲ႔ရတယ္
အဂၤလိပ္နဲ႔ရတယ္
ဇာတ္တူသား မစားခ်င္တဲ့ ငါတုိ႔ရဲ႕ မီးရိုးဖလာစိတ္ကိုမွ
(ခင္ဗ်ားတုိ႔)
အပ်ိဳရည္ပ်က္ေအာင္ ၀ုိင္းဖ်က္ခဲ့ေလျခင္း ။ ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
No comments:
Post a Comment