လူတုိင္းေသရမယ္ဆုိတာသိၿပီးသားမုိ႔ ဘာဆန္းလ႔ုိတုန္း
ဘယ္လုိေသရမလဲဆုိတာသာ ဆန္းရတယ္။
မင္းတုိ႔ငါ့ကိုသတ္ပစ္မယ္ဆုိတာ
ေတာ္လွန္ေရးမစခင္ကတည္းက ငါသိခဲ့တာပဲ။
လူဆုိတာ က်ည္ဆံနဲ႔မေသလည္း
ေနာက္တစ္နည္းနဲ႔ေသခ်ာေပါက္ ေသရမွာ ေသခ်ာ။
ဥပမာ
ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္း
ေခါင္းေပၚပန္းအုိးတစ္အုိး ျပဴတ္က်လာၿပီး ေသြးအုိင္ထဲ ႏွင္းဆီေတြ ပြင့္ထြက္သြားသလုိေပါ့။
ဥပမာ
ပင္လယ္ရဲ႕ ညေနဆည္းဆာကိုထုိင္မွ်ားေနရင္း
ဧရာမလိႈင္းလုံးႀကီးရဲ႕ ခုန္အုပ္စားေသာက္ျခင္းကိုခံလုိက္ရတဲ့ လူအုပ္ႀကီးလုိေပါ့။
ဥပမာ
ဒဏ္ခတ္ခံထားရတဲ့ဒဏ္ရာေတြ ဒဏ္ခံႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းဆီကျပတ္ထြက္
ညဘက္ ေဒတာတစ္ခုလုံး နံရံတစ္ခုထဲေျပး၀င္ ၿပဲထြက္သြားသလုိေပါ႔။
ရပါတယ္။
မရတာက
ခင္းဗ်ားတုိ႔ဘက္ကေအာ္သံေတြက
က်ဳပ္လက္ထဲကေဆးထုိးအပ္ကို လြတ္က်ေစခဲ့တာပဲ။
ဒါေႀကာင့္
ႀကံခင္းေတြထဲမွာ ေဆးျပင္းလိပ္ႀကီးခဲၿပီး
အရုဏ္ဦးကိုဆြဲဖြင့္ေနသူ ကုိယ့္လူႀကီးဆီက်ဳပ္သြားခဲ့ရတာေပါ့။
လူဆုိတာ လူကိုကာကြယ္ရမယ္။
ဒီ႔အတြက္ က်ဳပ္မွာ ႏုိင္ငံမရိွ။
ဒီ႔အတြက္ က်ဳပ္မွာသက္ေသခံအေထာက္အထား အိမ္ေထာင္စုဇယားမရွိ။
ဒီ႔အတြက္ က်ဳပ္မွာ က်ဳပ္မရိွ။
ဒီ႔ေနာက္မွာ က်ဳပ္ဦးထုပ္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ေခါင္းေပၚေရာက္ေနမွာကို က်ဳပ္မသိ။
ဒီ႔ေနာက္မွာ က်ဳပ္အေလာင္း ခင္ဗ်ားတုိ႔ျပတုိက္ထဲေရာက္သြားမွာကို က်ဳပ္မသိ။
ဒီ႔ေနာက္မွာ ဒီနာမည္ ဟာ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕သေကၤတတစ္ခုျဖစ္သြားမွာကို က်ဳပ္မသိ။
လူငယ္တုိ႔
အေရျပားေပၚ က်ဳပ္အရုပ္ကုိ လွီးထည့္ထားရုံနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးကအဆုံးမသတ္ႏုိင္ဘူး။
မတရားမႈဟာ
တစ္ခ်က္ျခင္းသြားေနတဲ့ နာရီတစ္လုံးထဲက စကၠန္႔တံတစ္ေခ်ာင္းလုိပဲ
အႀကီးမားဆုံးခရီးသြားတစ္ဦးအျဖစ္ ကမၻာထဲ ဆက္ သြာေနလိမ့္ဦးမယ္။
သတိမရွိရင္ ေသမယ္။
သတိရိွရင္ ရွင္မယ္။ သတိရိွႀက။
က်ဳပ္ဇနီး အလုိင္ဒါ ကိုလည္းေျပာလုိက္
ကေလးေတြကို ပညာတတ္ေအာင္သင္
သူလည္း ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳလုိက္လုိ႔။
ကဲ တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ၾကြင္း၀င္ေအာင္ စိမ္တတ္သူႀကီးတုိ႔
တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ ငါ့ကိုရေအာင္ယူလုိက္ေတာ့။
အဲ့ဒီလုိ က်ဳပ္သူတုိ႔ကို ေအာ္ေျပာလုိက္တဲ့ အသံဟာ
ခင္ဗ်ားတုိ႔ေရွ႕မွာ ဒီေန႔အထိ ျပန္႔က်ဲ ေနဆဲေလ၊ မဟုတ္ဘူးလား ေသနတ္သံေေတြအျဖစ္နဲ႔။ ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
No comments:
Post a Comment